پارکینگ به جای میراث فرهنگی!

اگر ه‍نگام گذر از کوچه یا خیابان‌های شهر کمی دقت داشته باشیم، متوجه بناهایی می‌شویم که سال هاست متروکه باقی مانده اند و امروزه کاربری خود را از دست داده اند. کافی است کمی بیشتر دقت کنیم تا متوجه شویم این بناها شیوه‌ی طراحی و ساخت منحصر به فرد خود را دارند و مثل بناهای امروزی، بی هویت و تکراری نیستند . بسیاری از این بناها عناصر خیره کننده‌ی خاص خودشان را هنوز هم حفظ کرده اند و تزیینات برخی از آن ها هنوز هم قابل تحسین است. افرادی که وجود این بناها را در زندگی روزمره‌ی خود درک کرده اند، حتما شاهد زوال و تخریب روز افزون آن ها هم بوده اند.
در زمان کنونی، روزی وجود ندارد که یکی از این بناها دچار بی وفایی انسان ها نشود، هر روز تیشه به ریشه‌ی یکی از این بناها میخورد و خاطرات چند ده ساله‌ی آن ها توسط بیل های مکانیکی لگدمال می‌شود .
به طور کلی زمان ساخت این بناها متفاوت است و سن برخی از آن ها حتی به کمتر از 50 سال هم می رسد، از این رو شاید نتوان عنوان بنای تاریخی را بر آنها نهاد؛ اما در بسیاری از آن ها ویژگی‌هایی وجود دارد که باعث می‌شود هر کدام دارای ارزش خاص خود باشند، ارزشی که با از بین بردن آن، در جای دیگری امکان مشاهده‌ی آن وجود ندارد .
جدای از این توضیحات، آن‌ها شاهدان عینی تاریخ و سند چگونگی معماری در یک زمان خاص هستند که باید حفظ شوند .
یکی از نمونه هایی که اخیرا شاهدش بودیم، تخریب یک بنای معاصر ارزشمند و تبدیل آن به پارکینگ عمومی می باشد ! بنایی با ارزش های معماری خاص، تخریب شد و زمین آن آماده‌ی بهره برداری به عنوان پارکینگ عمومی شد !
بر روی کتیبه ا‌ی که در ورودی بنا موجود بود، تاریخ ۱۳۵۸ درج شده بود. در نگاه اول، فرم کلی ساختمان و تزیینات آجر و کاشی به کار رفته در آن، بسیار چشم نواز بودند . شاید تنها سند معماری آن دوران در آن محدوده از بین رفت و جز آه و اندوه چیزی باقی نماند .
جای آن بنا در خیابان هاتف اصفهان، مانند بسیاری از آثار دیگری که تخریب شدند، خالی خواهد ماند.

امیر محمد شیرین پور
۴ فروردین ۱۳۹۶

 

  • آیا شما هم تا به حال با موارد مشابهی مواجه شده اید ؟